Nu is de tijd

Over tijdelijkheid en eeuwigheid

Vragen over de aard en de oorsprong van de tijd worden al lang gesteld. Fundamentele ideeën kwamen op bij antieke denkers en nadien leverde vooral de moderne natuurkunde verrassende inzichten op. Tijd is echter niet alleen een dimensie van de wereld, maar ook een manier van beleving van de wereld. De tijd als opeenvolging van momenten, als een leven tussen verleden en toekomst is een ervaring van de onvolkomenheid van het bestaan. Een bestaan in de tijd is een bestaan van voortdurend loslaten, vergeten, afwachten, niet-weten. Kortom, een 'zijn' dat ook een 'niet-zijn' is. Wanneer het bestaan tot volkomenheid komt, is er geen tijd meer. Nu is de tijd nog, want er is verandering en evolutie. Maar juist binnen die evolutie ontwikkelen zich de mentale vermogens van geheugen en vooruitzicht waardoor verleden en toekomst steeds meer in het heden aanwezig zijn. Zo ontstaat uiteindelijk een allesomvattend 'nu' en bevrijdt het bestaan zich van zijn tijdelijkheid en vergankelijkheid.

Davidsfonds uitgeverij, Leuven

2012

248 blz.